Aan het werk!

Hey mates!

Na de film op Bondi beach met mijn huisgenootjes, begon helaas de werkweek alweer. 's Avonds zitten we met huisgenootjes lekker in de woonkamer, ga ik af en toe met een huisgenootje sporten, kijken we een film met z'n allen of zit iedereen lekker zelf iets te doen.

Op stage was het vooral wachten totdat er materialen binnenkomen. Ik kon nog wel een beetje inlezen en aan een inleiding werken, maar dat ben je op een gegeven moment ook wel beu. Maar alles duurt. hier. lang. Dus ook het binnekomen van materialen. Het valt me sowieso op dat hier in het lab alles niet zo georganiseerd gaat als in Nederland. In Eindhoven is alles gewoon netjes voorradig, is gewoon een voorraadhok waar je dingen kunt pakken, en anders weet altijd wel iemand waar je het kunt vinden. Hier kun je gewoon in en uit het lab lopen, de deur staat altijd open dus een schone werkomgeving doen ze hier niet aan. Hier ligt het biologisch lab al sinds november(!) op de schop, werken mensen op geimproviseerde plekjes tussen de ladders en de boormachines, lopen mannetjes met bouwhelmen in en uit (vooral niet te snel, hallo, je zou maar moe worden), als ze er überhaupt zijn, kortom het is hier een rotzooi. In Eindhoven zul je het nooit zien gebeuren dat een lab maanden in verbouwing is... Nu snap ik ook waarom ze in november zeiden dat ze me geen project konden aanbieden in het biologisch lab omdat het verbouwd zou worden, dat kan hier dus zomaar een halfjaar duren, en ik zie er voorlopig ook nog geen eind in, heb geen idee wat ze eigenlijk aan het verbouwen zijn en ik heb nog geen verandering gezien in de twee weken dat ik hier werk. Maar, ik heb het nu nog niet eens gehad over het mechanicalab, waar ik dus werk. Dit is een aircoloos rommelhokje waar eigenlijk vooral veel zooi staat (helaas veel in afgesloten kastjes, dus ik kan niet zien wat). Het is helemaal volgebouwd met vanalles en nog wat, gereedschap (ook grof geschut), pompen, flesjes, vanalles, maar het is meer een werkplaats(je) dan een lab. Mijn begeleider heeft eigenlijk geen idee van wat er staat, en als ik vraag of een bepaald voorwerp/stofje/mesje aanwezig is, vindt hij dat altijd ook een heel goede vraag en heeft vervolgens ook geen idee. Zelfs de vraag 'goh, waar kan ik een nieuwe doos handschoenen vinden?' bleef onbeantwoord... Een halfuurtje later had hij dan toch wel 2 dozen geregeld. Alles gaat een beetje geimproviseerd en ik heb niet het idee dat ze heel veel labervaring hebben. Nu weet ik gelukkig al wel wat over 'dissection parties', en kan ik ze wel helpen met wat tips en tricks, en willen ze maar al te graag naar mij luisteren, dus als ik denk en zeg dat ze bevoorbeeld wel een paar stevige, snijvaste handschoenen kunnen aanschaffen die je handen beschermen tegen een vlijmscherp scalpeltje, vinden ze dit toch ook wel een goed idee en gaan ze erachteraan (ik ben wel benieuwd of ze binnenzijn voordat ik hier weer wegga, dus ik snijd voorlopig maar heel voorzichtig!). Verder ben ik bezig om wat methodes te ontwerpen om de grootte van de tussenwervelschijf en de nucleus ervan te bepalen, dus ik krijg mijn dagen wel om. Ik merk dat het fijn is als de jongen waar ik mee samen moet werken er niet is, hij werkt namelijk erg langzaam en in mijn eentje krijg ik veel meer gedaan! Ik ben wat protocollen aan het ontwerpen en uitwerken, zodat we volgende week kunnen beginnen met wat pilot testjes. Mocht dit lukken, is het daarna wachten op de kangaroeruggen, deze zouden over een week of twee binnen moeten komen. Mochten ze er dan niet zijn, dan rijden we zelf even om ze op te halen. Het plekje waar ze opgehaald moeten worden ligt 4 uur rijden het binnenland in, dus dat valt volgens de locals wel mee. Toen ik zei dat je in 4 uur heel Nederland van noord naar zuid kunt oversteken en 4 uur dus voor onze begrippen niet om de hoek is, keken ze me heel vreemd en met grote ogen aan, ze begrepen er niks van. Maar ik heb wel zin in een ritje richting het binnenland, dus ik ben benieuwd of ze binnenkomen!  

Afgelopen donderdag ook meteen een evacuatie meegemaakt in het gebouw, er was ergens een gaslek. Dit hadden wij al snel genoeg 's ochtends geroken, maar na een halfuur werd het dan toch wel tijd dat we (opeens heel snel) naar buiten gingen. Mijn begeleider vond het wel een goed idee om niet naar het verzamelpunt te gaan maar in plaats daarvan koffie te gaan drinken, waar ik natuurlijk dankbaar gebruik van maakte. Niks anders dan in Eindhoven dus :)

Verder is het vorige week na een regenachtig begin steeds een beetje warmer geworden, met het hoogtepunt op vrijdag en zaterdag, toen de thermometer toch echt wel de 40 graden aantikte. Nu was op vrijdag de airco op stage kapot, en was het binnen zonder enige ventilatie ook al snel 30 graden en mochten we naar huis. Mijn huisgenootjes hadden besloten om naar het strand te gaan (met parasol), dus daar ben ik bij aangesloten en we hebben ons heerlijk in het water vermaakt, want daar was het tenminste niet zo warm. De wind was nog warmer dan dat je het al had door de zon, dus het was echt niet meer lekker. De golven waren ontzettend hoog en omdat het gevaarlijk was mochten we maar op een klein stukje het water in. Maar het bracht heerlijke verkoeling! Op het strand hebben we nog liggen kijken naar een reddingshelikopter en na een paar uurtjes waren we het wel weer beu en zijn we naar huis gegaan voor een heus pannenkoekenfestijn! We besloten na wat drankjes nog naar een full moon party te gaan in de haven, met blacklight verf en al. Dit zag er allemaal heel leuk uit op facebook en eigenlijk waren de locatie en de muziek ook helemaal top, maar toch was het feestje verder door de vervelende mensen die er waren niet erg leuk, helaas! Een drankje (à 9 dollar 50), een paar rondjes door de zaal, een kwijtgeraakte (en weer teruggevonden) telefoon van een huisgenootje, en een vreemd dansende, sigaretstelende vrouw later, zijn we weer richting huis gegaan, omdat je hier na half 1 eigenlijk nergens meer binnenkomt. Er rijdt wel de hele nacht om het kwartier een nachtbus naar ons station, dus dat is erg fijn! 

Zaterdag was het opnieuw heel, heel heet, en aangezien we in het appartement ook geen airco hebben heb ik lekker bij het zwembad gehangen de hele middag. Het was niet te doen om de deur uit te gaan om echt iets te gaan zien, daar was het veel te heet voor. Zondag was het een heel stuk beter en zijn we met het huis naar Manly gegaan, een wijkje in het noorden van Sydney waar je met de ferry heen moet. Lekker een halfuurtje op de boot met een prachtig uitzicht! Manly heeft een heel mooi strand, hier hebben we lekker een paar uurtjes gezwommen en gezond. Daarna zijn we gaan lunchen omdat Marie, mijn Duitse huisgenootje, haar laatste dag hier had. Na de lunch werd het bewolkt, en zijn we het centrum van Manly ingelopen. Er was een heel leuk marktje en talloze leuke, kleine winkeltjes en boetiekjes, dus we hebben ons de rest van de middag hier wel vermaakt. Toen het begon te regenen zijn we met de ferry en de trein weer teruggegaan naar ons appartementje.

Afgelopen maandag had ik met Rebecca (huisgenootje) afgesproken om nog een keer naar de open air cinema te gaan omdat we allebei heel graag Lalaland wilden zien. We hebben (veel te dure maar wel heel lekkere verse) pizza gegeten met het mooiste uitzicht over Sydney tot nu toe, alleen al daarvoor was het het waard. De film was ook erg goed, treurig maar ontzettend mooi. Dinsdagavond hebben we met het huis voor de tv gehangen met een film, en vandaag ben ik gaan sporten in het fitnesszaaltje wat hier bij het complex hoort. Nog 2 dagen stage en het weekend begint weer, de plannen zijn nog niet helemaal duidelijk omdat het weer nog een beetje veranderlijk is, maar genoeg te doen rond Sydney bij goed en bij slecht weer! 

Dikke knuffel voor iedereen aan de andere kant van de wereld!