Sailing in paradise & nog een paradijsje!

Hi again!

In mijn laaste busritje van Townsville naar Cairns praat ik jullie even bij over mijn reis tot nu toe! Maandagochtend ging ik om 8 uur aan boord van Matador, een 36 meter hoog ex-race zeiljacht, voor mijn whitsundaystrip. Zoals jullie misschien allemaal wel weten, heeft cycloon Debby eerder dit jaar over Australië geraasd, en Airlie beach en de Whitsunday eilanden (74 eilandjes) behoren tot het meest getroffen gebied. Ik had besloten de trip toch te maken, omdat ik hier nu eenmaal ben en ik toch wel heel nieuwsgierig ben hoe het eruit ziet! Zonder al te hoge verwachtingen ging ik dus maandagochtend in het zonnige Airlie beach aan boord. Hier kregen we meteen een slaapplekje in de boot, we sliepen met z'n allen (27 man + 3 crew) onder het dek, lekker knus. De bedden in de boot waren prima. Ze verschillen een beetje van vorm en zijn variërend in breedte, maar ik kreeg een prima eenpersoonsbedje toegewezen. We maakten kennis met de crew die bestond uit de schipper Finn en zijn bemanningsleden/kok Matt en Luca. Zodra we de haven uitvoeren trok de tot dan blauwe lucht helemaal dicht en voeren we door een grijs mistgordijn, jammer van het uitzicht! Later verdween de mist, maar de zon hebben we die dag niet meer gezien. Op af en toe een buitje na is het wel droog gebleven. De mensen op de boot waren heel gezellig, dit keer was ik niet de enige Nederlander, en de groep was leuk, geen gekke drank en drugs taferelen dit keer! Het plan voor deze dag was om op 2 plekken te snorkelen. Op de eerste plek zouden mooie vissen zitten, terwijl op de tweede plek het koraal mooier zou zijn. Door de cycloon is het water niet meer zo helder als dat het vantevoren was, maar ik kon op zich nog wel een klein stukje voor me uitkijken. Op de eerste snorkelplek heb ik allerlei mooie kleine maar ook grote vissen gezien, van zwart wit tot metallic, heel leuk! Na een tijdje had ik het wel ontzettend koud en werden mijn lippen blauw, tijd om eruit te gaan en met een kop thee op te warmen! Op de tweede snorkelplek haakten veel mensen af omdat ze geen zin hadden om nog een keer koud en nat te worden. Ondanks dat ik zoals jullie misschien wel weten niet echt een fan ben van koud water (koud, voor zover je 25 graden koud kunt noemen, ik noem het in elk geval koud), heb ik mijn wetsuit weer aangetrokken en ben ik het water ingegaan, ik ben hier tenslotte maar een keer! Het koraal was hier inderdaad veel beter, nog steeds wel vaal en dode stukken (mede door de cycloon), maar er zaten ook heel mooie gekleurde stukken nog tussen! Geen nemo's of schildpadden kunnen spotten helaas. Na het snorkelen zijn we nog een stuk gaan varen totdat het anker uitgegooid werd voor de nacht. Na het eten hebben we met z'n allen nog een tijd op het dek gezeten met een drankje, we hebben enge roodogige vissen gespot vanaf de boot die de kleine visjes achternazaten. Het was net een live natuurserie, alleen miste de voice-over van Sir David. Gelukkig hadden we een goede imitator en zo konden we toch genieten van de predator-prey spanning! Toen het hard begon te regenen zijn we in onze boot-bedjes gekropen. Ik heb goed, maar licht geslapen deze nacht. Het stormde best wel hard en dat hoor je wel in zo'n boot! 's Ochtends om 6.15 hoorden we de motor alweer starten en voeren we door het stormende water verder. Je hoorde de golven stukslaan op de boot en je voelde de boot bij elke golf weer neerklappen. Zolang ik bleef liggen was dat allemaal prima, maar zodra ik rechtop ging zitten voelde ik me enorm dronken (zo voelde het de hele tijd als je onder het dek was, een vreemde gewaarwording!) en ben ik zo snel mogelijk het dek op gegaan. De frisse lucht deed me goed. Het was echter nog steeds bewolkt. We zetten koers richting Whitehaven beach, het bekendste strand van de whitsundays, bekend van alle plaatjes en ansichtkaarten Zodra we voet aan land hadden gezet, brak de zon door en verdwenen de wolken, waardoor we een perfecte ochtend hadden, met perfecte plaatjes van deze ontzettend mooie plek, wauw! Het strand hier is 98% silica, nog beter voor je huid dus als op Fraser! 10 jaar jonger kwamen we weer van het strand af, en als je dan weer naar het uitzichtpunt loopt, is het uitzicht weer helemaal anders! Door de wind en het zand is het een constant veranderend beeld, ik zou er uren naar kunnen kijken. Terug op de boot was de stemming opperbest, in plaats van weggedoken in onze truien en jassen, konden we in zwembroek en bikini chillen op het dek met een drankje! We stopten nog in een baaitje voor een kleine poolparty, en vervolgens hijsten we de zeilen voor de terugtocht naar Airlie beach. Hier kwamen we aan het eind van de middag weer aan, en na een kort afscheid ben ik weer naar het hostel gegaan. Mijn hersenen konden nog niet helemaal wennen aan het weer op land zijn, dus ik ben de hele avond duizelig geweest en heb de afterparty overgeslagen en ben op tijd naar bed gegaan. Ik vond het echt een perfecte trip, ik hou van het zeilen en van de oceaan, ik vond het heerlijk!

De volgende ochtend moest ik om half 10 weer paraat staan voor de bus, een 4 uur durende rit naar Townsville op de planning. In Townsville heb ik de ferry naar Magnetic Island genomen. Vanaf het moment dat ik Magnetic Island vanaf de ferry zag, ben ik verliefd op dit eiland, het is een klein paradijsje! Veel groen, ontzettend mooie uitzichten en baaitjes, een superrelaxte sfeer en heel mooi weer! Bij mijn hostelaccomodatie hoorde een diner en een ontbijt. Nadat ik op het strand van het laatste beetje zon genoten heb, ben ik gaan douchen en naar de bar gegaan voor mijn diner. De keus viel op een groene curry. Terwijl ik aan het wachten was op mijn eten raakte ik aan de praat met Nele, een Duits meisje dat ook die dag aangekomen was. We hebben samen gegeten en zijn daarna in de bar blijven hangen voor ons welkomstdrankje en cocktails. We raakten aan de praat met twee Nederlandse jongens waar we die avond mee hebben zitten kletsen. Ook heb ik mijn poolskills weer even getest (ze zijn nog niet beter geworden, helaas). Een heel gezellige avond, de (buiten) bar had echt een leuke sfeer en het was niet allemaal gericht op heel veel drinken en feesten. De volgende ochtend heb ik met Nele ontbeten (avo smash is echt mijn lievelingsgerecht, avocado met gepocheerde eieren) en zijn we het eiland een beetje gaan verkennen met de bus. We zijn naar the Forts gegaan, een wandeling rondom een fort waar je onderweg heel veel koala's kan spotten! Buiten de koala's hebben we ook nog heel veel hagedisjes en een slang gespot, mijn eerste wilde slang in Australië! Het was ontzettend heet en we waren wel toe aan lunch, dus zijn we op een terrasje gaan zitten, we kregen helaas maar middelmatig eten, maar gul dat ik ben, heb ik (niet vrijwillig) de helft van mijn vlees afgestaan aan een kookaburra. Hij kon het vlees echter netzomin kauwen als ik (karma is a bitch), dat was dan wel weer grappig, eigen schuld dikke bult. Hij heeft ongeveer een kwartier geprobeerd het stuk vlees kapot te slaan tegen de boom, en het daarna toch maar opgegeven. Daarna zijn we naar Geoffrey bay gelopen, een plek waar een kolonie rockwallabies zich heeft gevestigd. We hebben ons hier een tijdje vermaakt met wallabies voeren en foto's maken, ze zijn zo schattig! 's Avonds was het ladies night in de bar en won Nele nog een goon-challenge waardoor we gratis drankjes kregen. Er werd allerlei (vooral oude) foute muziek gedraaid en we hebben ons prima vermaakt! Vanochtend was het alweer tijd om afscheid te nemen. Bij het ontbijt kwam ik een meisje uit Enschede tegen, en ze was meteen de eerste BMTer die ik deze reis tegengekomen ben! Wel een uit Enschede, maar in elk geval iemand aan wie ik niet uit hoef te leggen wat ik nu eigenlijk doe!
Ik had het nog wel een paar dagen uit kunnen houden op Magnetic Island, ik vond het supermooi en heel relaxed, en had nog wel een paar dagen van de natuur kunnen genieten! Maar het is tijd om verder te gaan, naar de laatste bestemming van mijn reis voordat ik weer terug naar Sydney ga, Cairns!

Liefs, Meike