Kou en schoonheid in Tasmanië

Lieve allemaal,

Zaterdag op mijn laaste dag in Sydney ben ik met Alex en El gaan brunchen bij the grounds of alexandria, een superleuk, bijna dorps tuintje met een markt, restaurantjes en kraampjes. Na afscheid te hebben genomen ben ik thuis mijn backpack weer in gaan pakken. Na 's avonds ook afscheid te hebben genomen van mijn huisgenootjes, kon de reis toch echt beginnen.
First stop: Tasmania! Een prachtig eiland vlak onder Australie. Zondagochtend om half 4 ging de wekker, en om 4 uur stond ik buiten om een taxi te pakken naar het vliegveld. De UBER bracht me binnen een kwartiertje naar de vertrekhallen, en om 6 uur vloog ik naar Hobart, een vlucht van een kleine 2 uurtjes vanuit Sydney. In Hobart aangekomen stonden twee meiden (Carena en Veerle) die ook net aangekomen waren me al op te wachten. Na een kop koffie kwamen de andere meiden (Lotte en Ilona) ons ophalen met de auto, die ze de vorige dag al bij het verhuurbedrijf opgehaald hadden. We hebben een ruime, grote auto, met een tent op het dak waar we met 5 mensen in kunnen slapen. We kwamen er al snel genoeg achter dat dit echter niet ideaal is (vooral heel krap!), en na de eerste nacht zijn 2 mensen in de auto gaan slapen.
Als eerste zijn we boodschappen gaan doen zodat we de hele week konden koken. Toen zijn we gaan ontbijten, en in de auto gestapt naar Mount Wellington. Vanaf deze berg konden we prachtig over Hobart heenkijken, en omdat het helder was (en zo'n 17 graden) konden we heel ver kijken over de bergen. Daarna zijn we een stuk gaan rijden richting port Arthur, en rond 5 uur hebben we de auto op een free camp spot gezet om te overnachten. Na wat struggles stond de tent én hadden we een overheerlijk pasta pesto maaltje in de auto. We stonden naast een restaurant, waar we tot 8 uur nog naar de wc konden. Na 8 uur werd er een wc op het grasveld geopend. Het was koud, donker en we waren allemaal doodmoe, dus rond een uur of 9 lagen we in onze slaapzakjes voor de nacht. Erg knus dus met z'n vijven in de tent op het dak! We hadden dan ook allemaal niet zo'n goede nacht. Het waaide ook nog heel hard waardoor het tentdoek bleef klapperen. Maandagochtend zijn we naar port Arthur doorgereden. Port Arthur is een oude gevangenis door de Britten opgezet, waar mannelijke criminelen terecht kwamen. Hier hebben we een rondleiding gehad en nog wat rondgelopen. Toen het begon te regenen zijn we in onze auto gestapt en richting noorden gereden, richting wineglass Bay. Hier hebben we weer een camping opgezocht. We waren een beetje aan de late kant (bijna 6 uur) waardoor het al donker was toen we de tent gingen opzetten. Gelukkig hadden we al wat ervaring. De camping was in the middle of nowhere en heeeeel koud en donker, dus ook deze nacht lagen we er weer vroeg in. We zijn die nacht allemaal echt bevroren, het was zo koud! De volgende ochtend om 6 uur waren we dus ook weer wakker toen het licht begon te worden, en toen zijn we zo snel mogelijk gaan rijden. Bij wineglass bay hebben we ontbeten en een wandelroute gedaan naar het lookout point. De route was heel steil, maar het was het allemaal waard, het uitzicht was mooi! Na een uitgebreide fotoshoot begonnen we aan de afdaling, en zijn we weer doorgereden naar de bay of fires (google is your best friend), waar de zon scheen dus waar we een prachtig uitzicht hadden over de rode stenen met de intens blauwe zee en het witte strand. Daarna zijn we op een parkeerplekje gestopt om een eitje te koken voor lunch. Hier ging echter iets niet helemaal zo als gepland. Lotte stootte per ongeluk de pan kokend water over zichzelf heen, gelukkig alleen over haar linker onderarm, maar toch heel vervelend. Na een tijdje koelen bij de wc's langs de weg zijn we verder gereden en gestopt bij een restaurantje, waar ze ons verder hielpen en doorstuurden naar de pharmacy om wat spullen te halen. Er was een apotheker aanwezig die verder geholpen heeft en hier heeft Lotte ook nog even kunnen koelen. Er ontstonden grote brandblaren die alleen maar groter werden gedurende de avond en nacht, die we weer doorbrachten op een gratis camping. Het plan was om de volgende ochtend vroeg door te rijden naar Cradle mountain, omdat het nog zo'n 3 uur rijden was. Echter brachten we de ochtend door op de eerste hulp van twee verschillende ziekenhuizen om even te laten kijken naar de brandblaren. Deze zijn helemaal verzorgd en verbonden, en vrijdag moeten we nog even terug naar een ander ziekenhuis om alles opnieuw te laten doen. Daarna hadden we een goed ontbijt verdiend en zijn we naar Cradle mountain gereden. Ik heb deze dag gereden, en na wennen aan een automaat, links rijden en vooral ook aan rechts in de auto zitten, had ik het te pakken en ben ik na de highway ook de berg opgereden. Daar aangekomen bij het visitor centre hadden we een beetje pech. Het was half 3 en de wandeling die we op het oog hadden was zo'n 2 uur. Maar omdat we een camping vehicle hadden mochten we met de auto niet naar het beginpunt van de route rijden, en de shuttlebus zou om 16.20 voor het laatst terug rijden. We gingen het dus niet halen om hier nog een wandeling te doen. We wilden deze wandeling echter niet overslaan. We konden kiezen, of terug naar beneden rijden en daar kamperen, of vragen bij de accomodatie tegenover of ze nog een plekje hadden om te kamperen (wat ze ons afraadde vanwege de kou) of in een van de dorms. Aangezien we zelf al 2 nachten bevroren waren en op zich ook wel een warme douche konden gebruiken, zijn we voor die optie gegaan. Toen een huisje voor ons vijven 4 dollar pp duurder bleek te zijn dan de dorm, was de keuze snel gemaakt en zo hadden we lekker een warm huisje voor onszelf! Zo konden we 's avonds ook wat langer opblijven omdat we licht hadden, heb ik buiten in de kou bij de wifispot Rens nog even gebeld voor zijn verjaardag, kon ik lekker douchen en was ik de volgende dag weer fris voor een wandeling! We hebben de wandeling rond Dove lake gedaan, een wandeling van ongeveer 2-3 uur rond het meer met prachtige uitzichten op Cradle mountain en de omgeving. We hadden het geluk dat het mooi weer was, en dat de top van Cradle mountain toch wel een aantal keer tussen de wolken door piepte. Lekker uitgewaaid zijn we weer in de auto gestapt voor de lange rit naar Bruny Island. We hadden de ferry van half 6, dus toen we op het eiland aankwamen was het al bijna donker. We zijn nog helemaal naar de andere kant van het eiland gereden (ongeveer een uurtje) en hebben onderweg, omdat het donker was, heel veel wildlife kunnen spotten. Toen we op onze kampeerplek aan het koken waren kwam er zelfs een nieuwsgierige possum kijken wat we aan het doen waren. Na de laatste nacht was het weer vroeg dag, en zijn we de highlights van Bruny Island gaan bekijken. Ontzettend veel mooie plekken en uitzichten, een chocoladefabriek met goddelijke fudge (sorry, het is hier te warm om te bewaren tot thuis!), Een kaasfabriekje met heerlijke tosti's, en toen was het alweer tijd om naar de ferry te gaan. Terug in Hobart hebben we Lotte afgezet bij het ziekenhuis voor de controle, en zijn we met 3 mensen de auto gaan inleveren. Na een schoonmaakbeurt konden we de sleutels weer afgeven, en zijn we ook naar het ziekenhuis gegaan, waar Lotte net aan de beurt was. Het duurde natuurlijk allemaal weer lang dus het drankje wat we in gedachten hadden voordat de eerste mensen terug zouden vliegen, kwam er niet meer van. Ik ben wel nog met Veerle en Carena in de pub gaan eten omdat onze vlucht pas later op de avond was. Erg gezellig en een goede afsluiter met een biertje van een superleuke week in Tasmanië! Vrijdagavond zijn we weer teruggevlogen naar het vasteland, en ben ik aangekomen in mijn hostel in Melbourne. Vandaag heb ik een I'm free tour door de stad gedaan, heel leuk en informatief! Na de tour begon het te regenen en heb ik een beetje rondgehangen in de gratis museums (met wifi, waardoor ik lekker een uur met mama heb zitten bellen, alleen was het per ongeluk om kwart over zes in Nederland, oeps...). Met een paar meiden van Tasmanië heb ik net gegeten en nu heb ik lekker een avondje om bij te komen van de eerste week van mijn reis!
Enige ding is dat Lotte deze week nog in Melbourne naar het ziekenhuis moet. We zouden eigenlijk een roadtripje great ocean road en grampians gaan doen, maar dat gaat dus niet door. We hadden nog niks vastgelegd dus niks aan de hand! Ik ben zelf nu een beetje bezig met kijken wat ik nu ga doen, of het een tour wordt of een ander groepje zoeken. Ik hou jullie op de hoogte!

Ik ga lekker nog een paar weekjes reizen, maar heb ook steeds meer zin om weer naar Nederland te komen!
Liefs uit het koude zuiden van Australië, Meike