Blue mountains en leren surfen (nu echt)!

G'day!

Na het weekend waarin ik dus niet op surfkamp ging, kwam een week met alleen maar regen waarin ik me verbaasde over hoeveel het hier regende, terwijl het in Nederland best wel mooi weer begon te worden (stuur een beetje zon deze kant op!). Pech gehad hier in Australië! Gelukkis is het niet koud, en komt er na regen (uiteindelijk) altijd weer (een dagje) zonneschijn...

Die week werd wel weer goedgemaakt met alle pakketjes uit Nederland die aankwamen! Eerst kwam op dinsdag een pakketje aan van mama, met verjaardagskaarten van mama, oma, Teun en Dries, papa en Carola, met daarbij slingers, chocolade, een verjaardagslolly en een zelfgehaakte knuffelkangoeroe van mama. Superlief en dat maakte mijn regendag weer fijn! Op donderdag kwam het pakketje van Rens ook aan, met Nederlandse spulletjes, hagelslag en dropjes, en een superlieve brief, met daarbij een verjaardagskaart van Simon, Lianne en Jori en een supergrote fotokaart van Denise en Moniek! Helemaal blij! In het weekend ben ik op zaterdag met Pamela naar Cockatoo island geweest, een oud gevangeniseiland in de haven van Sydney. Dit was helaas heel erg vervallen en ze hadden er niet echt een mooi museumstuk van gemaakt, dus hier waren we snel weer uitgekeken. Toen zijn we naar Pitt street gegaan, even lekker shoppen. Op zondag zijn we met huisgenootjes naar de blue mountains geweest. Dit is een national park 2 uurtjes buiten Sydney met de trein. Het wordt de blue mountains genoemd omdat er door de verschillende soorten eucalyptusbomen die er staan een blauwe gloed ontstaat. We zijn met de bus naar het echo point gegaan vanwaaruit je een supermooi uitzicht had, we hadden dan ook wel heel veel geluk met het weer, het was 27 graden en superhelder! Omdat we zo vroeg waren hingen er nog wolken tussen de bergen, terwijl daarboven een strakblauwe lucht te zien was, heen indrukwekkend. Vanuit daar zijn we naar de three sisters gelopen, een rotsformatie met 3 grote stenen, waarover het verhaal bestaat dat het 3 zussen waren die zijn omgetoverd tot stenen (zie wikipedia voor meer informatie). Hier zijn we opgesplitst omdat de ene helft verder wilde lopen, en de andere helft met de bus naar een andere plek wilde. Ik ben met Rebecca en Matia verder gelopen naar beneden, en we zijn vanuit daar een wandelroute door het bos gaan volgen, met links een afgrond en rechts een metershoge klif. Toen we bij een waterval kwamen zijn we de afgrond naar beneden geklauterd en hebben we op de stenen bij de waterval geluncht. Toen we verder liepen kwamen we bij een treintje dat de berg weer opging, en we dachten hiermee te voorkomen dat we al die trappen weer op moesten. Zo gezegd, zo gedaan, we zijn in dat treintje gestapt, er was een soort efteling muziekje dat je reis naar boven vergezelde, en je hing schuin in je bankjes doordat het zo steil was. Boven aangekomen was er een heel toeristisch huisje, waar al onze medereizigers zich met een armbandje konden uitchecken en door een poortje gingen... Dit hadden we even gemist. Er stond niemand bij de poortjes en we konden er gewoon doorheen lopen, dus ons illegale ritje liep toch goed af. Later zagen we dat een dagpas voor al deze attracties 39 dollar kostte, hebben we toch mooi bespaard! Van hieruit zijn we nog naar de Katoomba waterval gelopen. We dachten eigenlijk dat we hem gemist hadden omdat we het niet zo spectaculair vonden, maar later bleek dat we toch op de goede plek geweest waren, en dat het ons gewoon een beetje tegenviel. Bovenaan de waterval hebben we nog een ijsje gegeten en even in de zon gelegen, en toen zijn we weer richting station gegaan, waar we de andere meiden weer tegenkwamen waar we eerder die dag van opgesplitst waren. Met z'n allen zijn we weer teruggereisd naar Sydney, hebben we met een paar meiden nog sushi gegeten en zijn we lekker op tijd naar bed gegaan. De blue mountains waren prachtig, het uitzicht is op veel plekken echt fenomenaal met de zon van achter de kliffen. Toch pakte het me minder dan de jungle in Singapore en Maleisië, waar je met gespitste oren en je hoofd in je nek rondloopt om aapjes te spotten. Het is natuurlijk ook iets heel anders hier, meer bos-achtig, maar deze vergelijking kwam toch in mijn hoofd op. 

De week die daarop volgde op stage stond in het teken van weer meer samples maken om te testen. Ik heb heel veel ruggen gezien, een aantal alsnog afgekeurd omdat er scheuren in zaten, maar uiteindelijk waren wel al mijn samples af. Ik begon me al een beetje te vervelen, steeds hetzelfde, en omdat ik steeds maar alleen in het lab ben hier, gaat de tijd ook niet echt heel snel. Kan wel lekker mijn eigen muziek luisteren, maar het zou af en toe wel fijn zijn om wat gezelschap te hebben. Vanaf nu moet ik nog al mijn samples gaan testen, ik ben benieuwd of dat gaat lukken in de komende 4 weken, aangezien alles hier zo langzaam gaat en nog steeds niet precies bekend is wat er nu precies getest gaat worden. Maar goed, ik zie het wel. 

Op vrijdag had ik vrij, want ik ging op surfkamp! Ik had m'n backpack weer uit de kast gehaald en voor een weekend spullen erin gegooid. Met een halfvolle backpack de trein in en richting Central, waar we met een busje opgehaald werden om naar Bendalong te gaan, een plaatsje ongeveer 3 uur ten zuiden van Sydney. Ik had samen met Britt dit surfkamp geboekt, en zij had ook nog een Nederlands meisje meegenomen, Alexandra. Een halfuurtje later dan gepland zijn we vertrokken, een groep van ongeveer 20 man van over de hele wereld. Helaas deden we ook geen 3 uur over deze reis, maar ongeveer 5. In het pikkedonker over allerlei kleine, bochtige weggetjes in een busje met amper beenruimte, zonder verlichting, we waren blij toen we uiteindelijk aankwamen op de camping in Bendalong! Bendalong en de camping liggen midden in een national park, je kampeert dus midden in de natuur tussen de dieren en de stranden. Op de camping waren tweepersoons tentjes voor ons opgezet. Ik heb mijn tentje gedeeld met Eleonora, een meisje uit Cyprus dat we in het busje hebben leren kennen, heel gezellig! De kamp-kok (een Nederlandse jongen, Jake) had ons avondeten bereid, een broodje worst! Dat ging er wel in na zo'n lange reis. Jake had al in tijden geen Nederlanders meer gezien op kamp, en heeft het hele weekend een beetje stuntelig geschakeld tussen Nederlands en Engels. Na het eten hebben we nog even in de grote tent spelletjes gedaan, en toen zijn we op tijd naar bed gegaan. Op kamp hadden we geen stroom, dus alles moest gevonden worden met zaklamp/telefoon flitser (zolang de telefoons het volhielden natuurlijk). De bedden waren helemaal vreselijk, oude, smalle stretchers waar je gewoon niet lekker op kan liggen. Daarentegen kon je in slaap gesust worden door het geluid van de klotsende golven en de zee. Na een gebroken nacht werden we om half 8 wakker gemaakt voor het ontbijt, yoghurt met cruesli en fruit. Na het ontbijt was het tijd om de lorikeets te voeren, mooi gekleurde kleine papegaaitjes die hier gewoon rondvliegen. Na de nodige foto's was het tijd om onze wetsuits op te halen en met het busje richting de eerste surfplek te gaan! Onderweg zijn we nog gestopt bij een klein strandje waar enorme roggen in de zee zwemmen (doorsnede van zeker wel een meter), deze hebben we gevoerd met kleine visjes. Daarna zijn we weer doorgegaan, en bij de surfspot aangekomen moesten we met de surfplanken nog een heel eind lopen naar het strand. Het strand waar we aankwamen was prachtig, met rood/oranje schijnend water, heel indrukwekkend. Hier hebben we een flinke warming-up gedaan en vervolgens een uitleg gekregen over hoe we moesten paddelen en hoe we op onze plank moesten gaan staan. Na dit een aantal keer geoefend te hebben mochten we het water in. Ik vond het fantastisch, surfen is ZO leuk, je voelt je zo vrij en goed als je op die plank staat! Vrij snel had ik het te pakken en kon ik goed op mijn plank blijven staan. Na een tijdje kreeg ik ook door hoe ik zelf een golf kon pakken zonder een instructeur die me hielp, en ik heb deze sessie al aardig wat keren op mijn bord gestaan. Na een paar uurtjes zijn we teruggegaan naar het kamp, om hier te lunchen (kangoeroeburgers), en even te relaxen. We hebben een potje gevolleybald, en vervolgens zijn we op zoek gegaan naar kangoeroes, die gewoon rondhopten op de camping. Ook deze hebben we gevoerd, en ze zijn zo zacht! Vervolgens zijn we weer in de bus gestapt, op weg naar de volgende surfles. Na een korte uitleg over troggen en zandbanken mochten we weer het water in. Deze middagsessie had iets minder hoge golven, maar wel veel sneller achter elkaar. Ook hier was het weer echt superleuk! Na 2 uurtjes (en ondertussen ook wel vermoeide armen die geen zin meer hadden steeds op te drukken op de plank) zijn we weer richting kamp gegaan. Van daaruit zijn we richting de rockpools gelopen die in de buurt van de camping lagen om nog even te zwemmen. Rockpools zijn grote (natuurlijke) gaten in de rotsen die gevuld zijn met zeewater. Het was echter heeeel koud door de wind die er stond, en het was het hele weekend sowieso maar een graad of 22. Om te surfen prima, maar het was toch wel echt koud om op die rotsen te staan in bikini. Na een halfuurtje hadden we het dus wel weer gezien en zijn we lekker gaan douchen. Jake had een chili con carne maaltje met gepofte aardappel bereid, waar we wel aan toe waren na zo'n lange dag surfen! Na het eten hebben we de foto's bekeken die Tom (de fotograaf) die dag gemaakt had. Hier kon ik nog wel wat leerpuntjes uit halen voor de volgende dag. Na de foto's zijn we naar het strand gegaan om een kampvuurtje te maken. Veel mensen haakten echter al snel af, en zo zaten we om half 12 nog met een man of 6 rond het vuur. Ik vond het wel gezellig, even kletsen met alle mensen uit andere delen van de wereld. Toen het begon te regenen hebben we het vuur uitgemaakt en zijn we gaan slapen. We hadden een uurtje extra slaap omdat de klok verzet werd. Ik had met Alexandra afgesproken dat we de volgende ochtend naar de zonsopgang gingen kijken, maar dit was dus wel een uurtje eerder dan voorheen, om 6 uur. Britt en Eleonora besloten om ook mee te gaan. Het was een beetje bewolkt, en we zijn naar het strand gelopen, om vervolgens een heel stuk over de rotsen te klimmen, van waaruit we een supermooi uitzicht hadden op de zon die opkwam tussen de wolken. We hoopten ook nog dolfijnen te zien springen, maar die hebben we helaas niet goed kunnen zien. Terug bij het kamp kregen we pannenkoeken voor ontbijt, en daarna gingen we op pad voor onze laatste surfles. Na weer een korte uitleg over hoe je het surfweer kan beoordelen, kregen we een paar kleine trucjes die we konden proberen als we op onze plank stonden. We gingen weer het water in, de zee was erg sterk die dag vond ik, het kostte aardig wat kracht om steeds weer het water in te komen! Ook waren iedereens armen wel een beetje moe. Hier heb ik nog 2 uurtjes genoten van het fantastische surfen, en heb ik geprobeerd 180 graden te draaien op mijn plank (voor een indruk van dit weekend en mijn moment of fame, zie video https://www.youtube.com/watch?v=MIf2hpGsbHY&t=10s). Hier kan nog wel wat in verbeterd worden, dus ik ga zeker voordat ik terug naar Nederland kom nog een paar keer surfen om te oefenen! Terug in het kamp zijn we gaan douchen, om vervolgens onze tassen in te pakken en de tenten af te breken. We kregen nog heerlijke gevulde wraps voor lunch, hebben de laatste foto's van de ochtend bekeken, en zijn vervolgens in de bus gestapt terug naar Sydney. Hier kwamen we rond 6 uur weer aan. Met Britt, Alexandra en Eleonora ben ik vervolgens nog gaan eten bij Vapiano als afsluiter van een topweekend. Surfen is fantastisch en ik kan niet wachten tot ik weer op de plank kan staan! We hebben twee dagen volle zon gehad en het kon niet beter! Ik heb de foto's ondertussen ontvangen dus deze ga ik straks even uitzoeken en bij de blog plaatsen!

Toen ik thuiskwam begon ik wel een beetje verkouden te worden, een souvenirtje van surfkamp, een gevolg van 2 dagen in het water liggen, 3 liter zeewater drinken, en het stiekem toch wel koud hebben als de zon weg is. Maandag voelde ik me beroerd, maar ondertussen voel ik me weer helemaal prima en is al het zeewater weer uit mijn hoofd verdwenen! 

Nu ben ik weer op stage, nog 4 weekjes. Ik moet al m'n tests nog doen, en hoop dat ik morgen hiermee kan beginnen. Maar ook hierin is mijn begeleider nog niet zo snel, en ik kan niet alleen met het apparaat werken. Even duimen dus! Geeft me wel tijd om tussendoor een blog te schrijven :) Komend weekend lijkt het heel mooi weer te worden, het wordt tijd om weer plannen te gaan maken! Verder is ook Maud weer terug in Sydney, dus we gaan snel bijkletsen! 

Tot snel, en vergeten jullie niet een beetje zon deze kant op te sturen? 

Liefs van jullie favoriete surfchick!