Nog 2 weken stage, aaah!

18 april 2017 - Sydney, Australië

Lieve iedereen,

De tijd vliegt! Nog minder dan twee weken stage te gaan! 

In de week na surfkamp ben ik uiteindelijk begonnen met mijn tests. De pilottests gingen niet vlekkeloos en we hebben wat samples gecrashed met de machine. Mijn begeleider heeft me daarom gevraagd om nog een keer naar de artikelen te kijken die mijn medestudent had uitgezocht. Zoals jullie al hadden begrepen, doet mijn medestudent niet zo heel veel nuttigs, en is hij al ruim 5 maanden bezig met alleen zijn literatuuronderzoek. Dit was ondertussen zo ver gevorderd dat hij een lijst met 16 artikelen had die hij wilde lezen. Hij zou ook een testprotocol maken wat ik kon gebruiken. Aangezien dat te lang duurde, heb ik zelf even snel de protocollen doorgelezen die zij hadden gebruikt, en samen met mijn begeleider een protocol opgesteld. Die andere student zou dan alles lezen en eventueel wat aanpassingen maken waar nodig. Helaas had hij dit dus ook niet gedaan, en werd ik er zelf weer opgezet. Toen ik dit in een vrij halfuurtje aan het doen was, kwam ik erachter dat een van de onderzoeken uit de onderzoeksgroep komt waar ik hier werk, waarin de tests dus op kangoeroes uitgevoerd werden. Na dit artikel nog een keer goed gelezen te hebben, kwam ik erachter wat we fout deden, dat we veel te hoge krachten aan het gebruiken waren waarvan al aangetoond was dat deze te hoog waren voor kangoeroe tussenwervenschijven. Toen ik dit aan mijn begeleider wilde vertellen, was hij net even naar het ziekenhuis met zijn nichtje omdat ze haar arm gebroken had. Een nieuwe student heeft me in de tussentijd geholpen met het röntgenapparaat, omdat ik nog wat nieuwe plaatjes nodig had. Toen mijn begeleider terugkwam, heb ik hem verteld wat ik had gevonden. Toevallig had hij dezelfde ochtend hetzelfde artikel gelezen. Ik was een beetje boos op mezelf dat ik dit niet eerder gezien had, maar mijn begeleider vond dat niet nodig en was vooral heel boos op mijn medestudent, die gewoon zijn taken niet doet. Hij was ontzettend gefrustreerd en teleurgesteld, en om zijn dag weer een beetje goed te maken heeft hij mij en de nieuwe student die me geholpen had meegenomen naar de Thai voor lunch. Heel lekker natuurlijk, en op zijn kosten! Die middag hebben we ons eerste 'echte' sample getest met het nieuwe protocol, en alles is goedgegaan! Vanaf toen konden we 4 samples per dag gaan testen, dus dat is fijn! 

Dat weekend ben ik op zaterdag met Anouk en Rebecca vroeg opgestaan om de Spit bridge to Manly walk te doen. Dit is de mooiste wandeling die ik tot nu toe gedaan heb, door stukken bos, over kliffen, over het strand, alles zat erin. Het was stralend weer en we hebben genoten van de vele uitzichten die Sydney rijk is. Natuurlijk hadden we Anouk bij ons als huisfotograaf met haar Spiegelreflex, maar met mijn eigen cameraatje heb ik ook nog aardig wat mooie foto's gemaakt! Tijdens de wandeling hebben we een uurtje met koffie op een bankje gezeten, heerlijk in de ochtendzon. Na de 15 km lange wandeling hebben we onszelf getrakteerd op een biertje en een heerlijke lunch bij the Boat House, een tentje aan een klein strandje in Manly. Na de lunch hebben we nog even aan het strand gelegen, tot het fris werd. Via het winkelstraatje zijn we naar de ferry gelopen om terug naar de stad te gaan. Ik had van Alexandra gehoord dat ik in het donker terug moest komen naar de haven, dat het dan heel mooi was met alle lichtjes. Toen we de ferry opliepen, begon de zonsondergang, en het was nog veel mooier dan ik vantevoren had bedacht! Gedurende ons vaartochtje verdween de zon achter de horizon, achter de bergen, de harbour bridge, en met de lampjes aan kwamen we in de haven. De mooiste zonsondergang die ik gezien heb! Na nog een ijsje in de haven zijn we moe maar voldaan weer naar huis gegaan. Op zondag heb ik niet veel speciaals gedaan, ik ben met Anouk naar de Kmart geweest voor een powerbank, en heb nog een heel leuk rokje gekocht! 

Afgelopen week was een korte week, want alles was vrijdag dicht vanwege goede vrijdag. Op stage heb ik tests uitgevoerd, eigenlijk ziet elke dag er nu een beetje hetzelfde uit. Dinsdag ben ik met El gaan uiteten voordat we naar de verjaardag van Alex gingen. De verjaardag eindigde in een kroegje met livemuziek, heel gezellig! Donderdag ben ik op tijd naar huis gegaan, om 's avonds met mijn huisgenoten te gaan stappen. We zijn bij Karlijn een cocktail gaan drinken, om vervolgens naar Ivy te gaan, dé club van Sydney. Voor 10 uur zou je gratis naar binnen kunnen. Toen we daar om kwart voor 10 aankwamen, stond er een rij van een paar honderd meter. Het ging eigenlijk vrij vlotjes, en om 10 over 10 konden we na betaling van 10 dollar naar binnen. Ik vond het een superleuke club, met verschillende ruimtes waar verschilende muziek gedraaid werd, en genoeg ruimte om te dansen! Vanwege goede vrijdag was het natuurlijk ontzettend druk, maar de sfeer was super. Vrijdag lekker uitgeslapen, en met mijn huisgenoten naar Cronulla beach geweest, lekker een stranddagje. Zaterdag ben ik met Karlijn, Anouk en Beer naar de botanische tuinen geweest, om te wandelen, foto's te maken, en af te sluiten met een Duits biertje bij het Munich brauhaus! Zaterdagavond hadden we gin tonic gemaakt, en zijn we weer met huisgenoten op stap gegaan. Ik vond de muziek dit keer niet zo leuk, dus heb om half 2 de laatste trein naar huis gepakt en ben lekker gaan slapen! Zondag ben ik met Anouk naar de Eastershow geweest. De eastershow is een hele happening hier in Sydney. Kinderen worden meegenomen door hun ouders, worden verwend tot en met, er zijn honderden snoepkraampjes en speelgoedkraampjes waar je 'showbags' kan kopen, tasjes met allemaal merchandisespullen van een bepaald merk/snoep/speelgoed. Helemaal een ding en bizar duur. Maar mensen komen er dus van kinds af aan, en nemen daarna hun eigen kinderen mee, en kleinkinderen, etc. Een hele traditie dus! Eigenlijk is het een enorme wedstrijd met dieren, bloemen en planten. Zo zijn er wedstrijden voor de/het mooiste kip/koe/stier/schaap/konijn/varken, het schaap waar de meeste wol vanaf wordt geschoren, de mooiste tomaat, de mooiste courgette, het mooiste bloemstuk, de mooiste roos, het mooiste kruidenplantje, je kan het zo gek niet bedenken of er is een competitie voor. Ik heb honderden winnaarslinten gezien, bizar. Het was superleuk om hier een dagje rond te lopen en gewoon je ogen uit te kijken. We zijn nog bij de hondencompetitie en de paardenspringcompetitie geweest, en aan het eind van de middag waren we het wel weer beu en zijn we naar huis gegaan. Maandag hebben we met het huis een paasbrunch gehouden, om toch even met onze alternatieve familie pasen te vieren, met broodjes, croissantjes en eieren. Verder heb ik gisteren nog wat dingetjes voor mijn reis uitgezocht, het komt nu wel heel dichtbij en ik weet nog steeds niet precies wat ik nu wil doen, er is zoveel te zien en zo weinig tijd! Het begint vorm te krijgen, maar ik twijfel steeds over wat ik wil! Vind het eigenlijk ook heel eng om in mijn eentje te gaan reizen, vraag me soms af waar ik aan begonnen ben. Tegelijkertijd heb ik er ook heel veel zin in en weet ik dat het wel goedkomt. Het reizen zonder echte planning vind ik gewoon moeilijk, maar tegelijkertijd wil ik niet te veel vastzetten, zodat spontane ideeën gewoon kunnen. Het is dus een beetje balans vinden! 

Nog twee weekjes stage, en dan is het zover! Een maand reizen, een droomleven leiden en genieten, en dan lekker weer naar huis. Ik houd jullie op de hoogte, jullie horen nog van mij voordat ik uit Sydney vertrek! 

Liefs, Meike

Foto’s

1 Reactie

  1. Hanneke:
    18 april 2017
    Hoi Meike, weer een leuk en interessant verhaal. Is welke keer weer genieten. Bijna of ik ook daar ben. Natuurlijk buiten de kangaroo ruggen. Dat laat ik aan jou over!
    Bedankt dat ik ook mee mag genieten (via je moeder).